Iedere dag leer je weer iets nieuws - week 42

Hallo allemaal, 

Er is alweer een week voorbij! De tijd vliegt hier enorm, voor ik besef dat de week begonnen is, is hij al weer afgelopen. Dit geeft in ieder geval aan dat het hier niet slecht gaat :)

Ik vind het nog altijd leuk hier in Malmö, alhoewel ik - nu ik steeds meer leer over het sociaal beleid in Zweden leer - ik het Nederlandse systeem meer begin te waarderen. De zorg mag hier misschien wel beter zijn, maar dat is enkel voor de Zweedse bevolking. Als buitenlander belandt je in een omslachtig en lastig systeem. Overigens is het voor Zweden zelf ook niet altijd even fijn,gezien het feit dat iedere stad zijn eigen rechtssysteem en zorgstelsel heeft. In Nederland wordt het - over het algemeen - door de centrale overheid geregeld. Waardoor je makkelijker toegang hebt tot een uitgebreider systeem. 

Ook het spectrum van banen wat je kunt vervullen als een sociaal werker is in Zweden een aanzienlijk stuk kleiner dan in Nederland. Waar wij in Nederland in vrijwel iedere branch aan de slag zouden kunnen gaan en veel in de praktijk kunnen werken. Gaat zo'n 80% van alle Bachelor (HBO) studenten die Sociaal werk studeren op kantoor banen werken en gaan ze subsidies uitreiken. Voor de Zweedse studenten ligt hier dan ook de focus op in de opleiding. Terwijl we in Nederland juist voornamelijk bezig zijn met het leren van hoe je cliënten kunt versterken in hun positie, over empowerment management en leiderschap. 

Hier heb ik afgelopen week veel over gesproken met klasgenoten en met een Zweedse student Sociaal Werk die in haar 2e jaar zit. Dit leverde veel interessante gesprekken op, maar liet me vooral realiseren dat Nederland nog lang niet zo vervelend is. Studeren mag misschien wel duur zijn in NL, maar de basis die je krijgt is - in mijn ogen - beter en uitgebreider in Nederland. Tevens lopen de studenten Sociaal werk hier 1 semester stage (de opleiding duurt 3,5 jaar) waarbij veel studenten het liefste twee stages in twee periode's hebben. Als ik straks mijn diploma heb, heb ik er meer dan 1500 uur stage op zitten. Naast mijn bredere kennis over het vak, heb ik dus ook aanzienlijk meer werkervaring. (En in Nederland willen ze vaak dat je nog meer werkervaring hebt). 

Afgelopen vrijdag besloot ik om naar IKEA toe te fietsen, dit omdat mijn jam op was en ik deze altijd heb van IKEA. Hierna fietste ik door naar Limhamn, waar ik via Sibbarp naar de Sundbrug ben gefietst. Hier heb ik wat foto's onder de brug gemaakt en even rond gehangen. Daarna fietste ik naar de Lidl, waar de rits van mij tas weer eens besloot om open te schieten. Hierdoor viel de net nieuw gekochten jam van IKEA op de grond kapot en viel mijn portemonnee tevens op de grond. Een vrouw wilde me hiervan op de hoogte brengen, maar een Zweed die probeert te roepen maakt een inademend 'huuu' geluid. De eerste keer dat je het hoort denk je dat zo iemand verkeerd inademt. Dus pas na 2x had ik door dat ze me probeerde te roepen. Hierom besloot ik tevens dat het tijd werd om een nieuwe tas aan te schaffen. Na 3 jaar full-time gebruik, moet de rits namelijk vervangen worden. Na mijn bezoekje aan de Lidl ging ik naar een lezing over Groen Sociaal Werk. Dit werd gegeven door een dokter, dokter, dokter professor uit Canada. Je zou die vrouw een brief moeten schrijven....

Het was een erg interessante lezing over wat sociaal werkers doen in tijden van rampen. Dit omdat hier vrij weinig over gesproken en gepubliceerd wordt, maar dit wel een groot en belangrijk aspect is. Tevens sprak ze over de combinatie van techniek en sociaal werk, bijvoorbeeld in het brand veilige huizen en overstroming bestendige panden ter preventie van rampen. Het stuk over overstromingen vond ik erg leuk om te horen. Zij sprak hier vanuit een Amerikaans opzicht, terwijl mijn Nederlandse blik erg anders is. In Nederland hebben we niet echt overstroming bestendige huizen, we hebben dan ook niet echt veel te maken met rampen in Nederland. Maar we leven in ons kikkerlandje wel onder het zee-niveau (Oss niet overigens, 't zou Oss aan zee worden). In tijden van opwarming van de aarde, bouwen wij preventieve dijken. Geen preventieve huizen. 

Na de lezing heb ik een nieuwe tas gekocht, deze is niet rood maar grijs (ze hadden geen rood). Dus ik ben nu wat minder herkenbaar aan mijn tas. Waarna ik besloot om naar huis te gaan. 

Zaterdag was een erg rustige dag, waarin ik niet veel heb gedaan. 

Zondag had ik samen met Jules afgesproken om met haar en haar ouders naar het Techniek en Scheepvaart museum te gaan. Hiervoor ben ik naar het Koningspark gegaan en heb ik hier wat foto's gemaakt van beelden en de natuur [te zien bij 'foto's']. Het museum was erg interessant, in het museum kun je tevens een onderzeeër bezoeken. In het weekeind is er meestal een vrijwilliger die wat verteld over de onderzeeër en het leven op zo'n boot. Bij binnenkomst lag er uitleg op te tafel in verschillende talen. Ik pakte de Nederlandse op en de vrijwilliger vroeg me welke taal ik had gepakt. Dit was een man die zelf 1,5 jaar lang op deze onderzeeër had gewoond. Hij vertelde me dat hij veel samenwerkt met de Nederlandse mariniers en hierdoor veel in Rotterdam is. Tevens zijn Zweden en Nederland momenteel een nieuwe onderzeeër aan het bouwen voor Zweden. Dit vond ik een erg leuke feit om te weten. Ik vroeg hem of deze onderzeeër even oud was als de onderzeeër in het maritiem museum in Den Helder, echter is degene in Den Helder veel jonger dan waar ik nu in stond. 

De man vertelde me dat er in de tijd van dit schip nog niet voldoende energie was om warm water te produceren. Hierdoor was het schip altijd 1 graad warmer dan het zeewater was, wat gemiddeld rond de 4 graden ligt. Naast dat het koud was, lekte de boot ook altijd een beetje. Wat komt door een enkele wand van de boot. Naast deze omstandigheden, hadden ze wel een hoger salaris dan de gewone mariniers (gewoon salaris 5SEK per uur, onderzeeër 10SEK) en hadden ze het beste voedsel van een sterren kok. 

Na het museum zijn we nog naar het strand gegaan. 

Vandaag heb ik mijn kamer een flinke schoonmaakbeurt gegeven en heb ik de was gedaan. Dus nu zit ik er weer helemaal fris en fruitig bij! 

Tevens kreeg ik vandaag het punt van mijn examen terug, dus nu weet ik zeker dat ik de eerste periode met een voldoende heb afgesloten. 

Tot slot wil ik nog even zeggen dat alle klachten met mijn oog voorbij zijn, dus dat ik nu niet meer non-stop aan het huilen ben met mijn rechter oog.

Tot volgende week! Hejdå