Up's en Downs - week 43

Hallo allemaal,

Ik schrijf weer eens een paar dagen later, dit komt door een aantal redenen. Leuke en minder leuke redenen. 

Vorige week ging vrij snel, dinsdag en woensdag had ik school.

Dinsdag was overigens niet zo fijn. Toen ik na school thuis kwam, was het koud in mijn kamer, dus wat doe ik dan? De verwarming aanzetten. Het werd lekker warm in mijn kamer, niet heet maar lekker warm. Toen ik opeens een kei harde KNAL hoorde. De gordijnen in mijn kamer wapperde door lucht of iets en ik schrok enorm en deed meteen mijn gordijnen weer open om te kijken of er niet iets ernstigs buiten aan de hand was (een schietpartij of iets). Buiten was alles stil en donker. Ik kon dus de knal nog niet verklaren. Na een paar minuten bedacht ik me dat het misschien mijn fietsbanden konden zijn, omdat mijn fiets binnen staat. Ik voelde mijn achterband en deze was volledig slap. Dus pakte ik mijn fietsreparatiesetje uit de kast en draaide mijn fiets om, het eerst vreemde wat ik hier ontdekte was dat ik geen tools nodig had om de buitenband van het wiel af te halen, deze kon ik er gewoon zo overheen schuiven. Hierna ging ik de binnenband controleren, opzoek naar een gaatje wat ik kon plakken. Echter vond ik een scheur van zo'n 25cm in de binnenband, dit was dus niet repareerbaar... Het was ondertussen 18:00 en zonder fiets ben ik erg afhankelijk van het OV hier, waar je vanuit Oxie niet erg veel opties hebt. Dus ik bellen met IKEA Nederland, want in het Nederlands mijn probleem uitleggen en vragen of ze binnenbanden hebben is makkelijker dan in het Zweeds of Engels. Je staat hier echter natuurlijk eerst mega lang in de wacht, dus terwijl ik aan het wachten was ging ik vast naar Oxie station om de trein naar Hyllie te nemen. Hier is namelijk ook een fietsenwinkel, voor het geval dat IKEA me niet zou kunnen helpen. Aan de telefoon kreeg ik vervolgens te horen dat IKEA binnenbanden heeft, dus ik van Hyllie de bus naar IKEA nemen. De hele reis van mijn huis naar IKEA met OV duurt een uur, met de fiets is het 25 minuten... Eenmaal bij IKEA aangekomen had ik natuurlijk mijn aankoopbon mee moeten nemen, in alle haast had ik diet niet mee genomen. Het was dus een heel gedoe om een nieuwe binnenband te kunnen krijgen hier, dit omdat het onderdeel van je garantie is en ze geen binnenbanden verkopen. Na een een tijdje besloot de baliemedewerker me me toch 'voor deze ene keer' de band mee te geven. 

Na het verkrijgen van de nieuwe band ging ik natuurlijk nog even een rondje doen door IKEA. Toen ik vervolgens na een uur reizen (met een lege telefoon) weer thuis kwam, begon ik vol goede moet aan mijn fiets. Echter stuitte ik meteen op een groot probleem.... Ik kreeg de moeren met geen mogelijkheid vast, alle middelen die ik had had ik al gebruikt en ik zat met mijn handen in het haar, Toen ik besloot maar gewoon op de sleutel te gaan staan, misschien ging hij dan los. DIT WERKTE!! Mijn gehele lichaamgewicht op de sleutel zorgde ervoor dat er beweging kwam. Hierna had ik vrij snel de band zelf vervangen. Tijdens het weer in elkaar zetten van de fiets stuitte ik natuurlijk weer op wat problemen. Zo kwam mijn wiel niet recht in het frame te staan, drie keer is echter scheepsrecht. Toen ik eindelijk klaar was (en er ook echt mentaal helemaal klaar mee was) ging ik alles opruimen. Toen ik helemaal klaar was met opruimen, en eindelijk kon gaan 'chillen' wat ik die avond van plan was. Note: het was nu rond half twaalf in de avond. En toen stond ik op mijn mat op iets ijzers,,, was ik een onderdeel vergeten terug te zetten in de fiets. Ik heb de fiets niet meer uit elkaar gehaald, maar hij leeft nog. Dus het zal wel geen extreem belangrijk onderdeel zijn. 

Op donderdag had ik een Halloween feest in Etagé (club in Malmö). Voor dit feest had ik mezelf gegrimeerd en ik zou hier heen gaan met een klasgenoot van me, er zouden meerdere klasgenoten komen naar het feest. Voor het feest ging ik met twee klasgenoten (Fatty en Serkan) wat drinken op een terras in de stad. Uiteindelijk besloten beide jongens niet naar het feest in Etagé te gaan, dus ging ik alleen naar binnen. De eerste mensen die ik hier ontmoete waren twee jongens die nu permanent in Zweden wonen, één van die jongens bleek mijn directe buurman te zijn. Toeval bestaat niet. 

Dit feest was erg leuk en ik heb er veel mensen ontmoet, maar ook bekende gezien. Ik zou zeker feesten in Etagé adviseren, er hangt een goede vibe en er zijn goede DJ's. Verder is deze club erg internationaal, dus hoef je hier niet Zweeds te kunnen spreken. 

De dag erna, starte erg langzaam voor me. Tot ik aan het begin van de middag een telefoontje kreeg van min oude SLB'er (dit is een soort van mentor voor mijn studie in NL). En dit waar waar mijn week wat minder vrolijk werd. Ze belde me met het bericht dat een oud-klasgenoot van me was overleden in de nacht van donderdag op vrijdag. Hij had al een aantal keer zijn kanker overleefd en ik wist dat het terug was en dat er deze keer niets meer aan te doen was. Maar ik had niet verwacht dat het allemaal zo snel zou gaan. Dus de rest van de vrijdag was ik vooral bezig met oud-klasgenoten hierover te bellen om ook hen in te lichten en hier over te praten. Dit was overigens de eerste keer dat ik dacht, hiervoor had ik in NL willen zijn. Vrijdag is de begrafenis, waar ik niet bij kan zijn. Maar ik zal er zeker bij stil staan. Jaap is slechts 26 geworden. 

Op zaterdag voelde ik me in een soort van roes, de vrijdag was zo raar geweest zo niet echt. Ik had geen zin om iets te doen en het weer gaf ook aan dat ik niets zou moeten doen. Maar Benedikt zou naar een orchestra gaan en had mij ook uitgenodigd (dit was een gratis concert in één van de kerken van Malmö). Dit was een erg mooi concert met super goede muzikanten van de muziek-academie van Lund University in Malmö. Hierna ging in boodschappen doen, wat dat moet soms ook gebeuren. Dus bepakt en bezakt ging ik vervolgens weer naar huis toe. 

Op zondag probeerde ik mijn hoofd weg te houden van veel denken, want als ik ging denken ging mijn gedachten meteen naar hoe oneerlijk en raar het is dat moeder natuur bepaald wie er mag leven en wie niet. 

Op maandag heb ik een tekst geschreven voor in het condoleance boek van Jaap, wat me weer erg deed nadenken. Hierom besloot ik geen tekst te schrijven op mijn blog die dag, dit was namelijk een erg down dag. 

Gisteren (dinsdag) had ik school en een andere Halloween feest (want het was 31 oktober). Dit feestje was in International Rönnen. Dit is het internationale studentenhuis van Malmö University. 

School was interessant gisteren en na de les hadden we een afspraak met de studenten-vereniging omdat er wat problemen binnen de minor zijn. Hoe deze problemen worden ervaren door ons studenten verschild erg per persoon, maar we vinden allemaal dat er een aantal dingen zouden moeten veranderen. Dus hadden we een gesprek met mensen die ons kunnen helpen met het gesprek aan te gaan met de cursusleider, maar zij weten tevens ook welke rechten en plichten wij hebben. Tijdens het doen van ons verhaal werden behoorlijk wat haken en ogen uitgelicht en de studenten-vereniging gaat er nu mee bezig. Voor mij is het het belangrijkste dat er dingen voor komende studenten veranderen, zodat het voor hen meer gestructureerd en duidelijk is. Vooral de Study Guide (studiehandleiding) is voor mij erg belangrijk. Vanuit Avans heb ik altijd erg duidelijke studiehandleidingen gekregen, hier kon ik ALLES in vinden wat ik moest weten over de periode. De vakken, het huiswerk, de literatuur, de toetsing. Alles staat hier duidelijk en overzichtelijk in, in chronologische volgorde. De studiehandleiding die ik hier heb gekregen is meer een studieverwarring. Alles staat door elkaar, er is totaal geen structuur in het document, maar hiernaast is het taalgebruik niet duidelijk. Wat er gezegd wordt, wordt een paar zinnen later weer weerlegd en er is veel 'vaag taalgebruik'. Dit maakt het dat de studiehandleiding geen handleiding is en dat je er niet echt informatie uit kan halen. Overigens past de cursusleider de handleiding aan (met woorden, niet op papier) wanneer hij iets wil veranderen, wat erg vaak gebeurd. Hierdoor is het geen richtlijn en heb je vrij weinig aan deze handleiding, die eigenlijk een soort van Bijbel zou moeten zijn voor de cursus/opleiding. Dit is voor mij het belangrijkste om te veranderen. 

Na deze meeting ging ik naar huis om mijn make-up te doen voor het feestje en ging ik een pakket ophalen bij een supermarkt in Oxie, In het pakket zaten (gratis) boeken die ik besteld had over het sociaal beleid op verschillende gebieden van de maatschappij binnen Zweden en Scandinavtië. Daarna ging ik weer terug naar de stad voor het Rönnenfeest. Op dit feest liet mijn buurjongen me kennis maken met ALLE Nederlanders die op het feest waren. Niet omdat ik dat wilde (ik ga niet naar het buitenland om Nederlanders te ontmoeten), maar het was wel gezellig. 

Vandaag heb ik niet veel geslapen, maar ben ik wel gewoon trouw op school. Les over community work en hoe dit georganiseerd kan (moet) worden. Na school ga ik mijn huisje schoonmaken, omdat Remi (een vriend uit Brussel) vanavond bij me blijft slapen. 

Slapen doen we wel weer in het weekeind! 

Tot volgende week, hejdå.